Dublin – stolica największe miasto Irlandii.

Leży u ujścia rzeki Liffey do Zatoki Dublińskiej. Przepływająca przez centrum miasta rzeka dzieli je na dwie części,a wpadając do Morza Irlandzkiego, właściwie do Zatoki Dublińskiej tworzy doskonałe warunki do żeglugi i turystyki.

Dublin to ważny irlandzki ośrodek przemysłowy z wieloma rozwiniętymi gałęziami, w tym metalurgii, przemysłu maszynowego i pochodnych oraz spożywczego, ze słynnymi browarami Guinessa.

Dublin został założony przez Celtów, a w XI pojawi się na jego terenie Wikingowie. Wikingowie założyli tu osadę i warownię, a Dublin stanowił lokalny ośrodek królestwa. W tym czasie założono w nim również biskupstwo, a ośrodek stracił na znaczeniu w XII wieku przechodząc we władanie Normanów. Odtąd władcy z wysp brytyjskich sprawowali władzę nad tą częścią Irlandii aż do uzyskania niepodległości przez ten kraj w 1920 roku. Dublin przez setki lat był związany z irlandzkim parlamentem. Początkowo odbywały się w nim obrady, a po 1613 roku miasto stało się jego siedzibą. XVIII wiek zapoczątkował okres burzliwych wydarzeń, począwszy od powstania wielkanocnego, poprzez krwawą niedzielę, aż do wybuchu wojny domowej. Liczba ludności wynosi obecnie 505 tys.

Dublin jest atrakcyjnym pod względem turystycznym miastem, decyduje o tym m.in. jego specyficzna atmosfera. Zachowało się tutaj stosunkowo niewiele starszych zabytków (sprzed XVII wieku).

Jednym z nich jest Zamek Dubliński, wybudowany przez Normanów na miejscu dawnej fortyfikacji Wikingów w XIII wieku. Swój obecny wygląd zawdzięcza on jednak przebudowie z XVIII wieku. W pobliżu zamku, od zachodniej strony znajduje się katedra Christchurch z 1172 roku. Powstała po wyburzeniu poprzedniej drewnianej katedry wzniesionej przez Wikingów. W późniejszych wiekach popadała coraz bardziej w ruinę – dzisiejszy kształt to efekt kompleksowej renowacji i przebudowy z końca XIX wieku.

Drugą katedrą w Dublinie jest katedra św. Patryka. Obie stanowią własność Kościoła Irlandii, będącego częścią wspólnoty anglikańskiej i są udostępniane dla zwiedzających po uiszczeniu opłaty. Warto też będąc w tym mieście przespacerować się po specyficznych dublińskich uliczkach z zachowanymi klasycznymi domkami i typową irlandzką atmosferą.

Browar Guinessa

Obowiązkowo trzeba zobaczyć w Dublinie to Browar Guinessa. Jest to obiekt nie tylko związany z postacią inicjatora słynnej księgi, ale przede wszystkim znany z największej w Irlandii produkcji ciemnego piwa o nazwie stout.

Na najwyższym piętrze browaru znajduje się pub z widokiem na miasto, w którym można skosztować napoju. Browaru zwiedzać nie można, ale dla turystów przygotowano pokaźną wystawę dotyczącą browarnictwa. Dublin jest także znany z bogatego życia nocnego.

Ponieważ średni wiek mieszkańców jest niski, a miasto charakteryzuje się młoda społecznością, w której połowa to ludzie poniżej 25 roku życia, to i rozrywka jest tu dostosowana do wieku zainteresowanych.

Dominują nocne kluby, z muzyką na żywo oraz puby piwne skoncentrowane wokół centrum miasta. Szczególnie wiele ich znajduje się przy Harcourt Street, Camden Street, Wexford Street i Leeson Street. Wśród turystów najbardziej znany jest obszar Temple Bar ze specyficznym, średniowiecznym układem ulic, uznawany często za kulturalną dzielnicę Dublina. Natomiast mieszkańcy miasta uważają ten rejon za sztuczny i skłaniają się w kierunku innych obszarów.

Dublin słynie także z muzyki na żywo, granej w pubach, klubach i na ulicach. Wywodzą się stąd takie zespoły, jak U2, Boyzone, Horslips czy wokalistka Sinead O,Connor.

Będąc w Dublinie pamiętajcie o odwiedzeniu pięknie położonego ZOO oraz nowoczesnego stadionu „AVIVA”. Polecamy nasze zdjęcia dzięki którym możecie na chwilę przenieść się do stolicy Irlandii i „poczuć” klimat tego miasta.

« ‹ z 4 › »

Autor : Zibi

Kociewie – dzień na skraju Borów Tucholskich.

Z Trójmiasta autostradą dojedziemy tam w ok. 45-50 minut, 4-ty zjazd z A1 w Kopytkowie i już jesteśmy na Kociewiu, a tylko 3 km o granicy Borów Tucholskich .

Zupełnie inny świat, pełny zieleni, czystego powietrza i dzikich zwierząt. Dzięki autostradzie ten rejon bardzo odżył. W Kopytkowie swoje centrum dystrybucji otworzyła sieć NETTO dając pracę mieszkańcom, ale też płacąc podatki dla gminy.

Jadąc w kierunku Borów Tucholskich na skrzyżowaniu dróg stoi piękny, stary, drewniany dom, a kilkaset metrów dalej niestety bardzo zaniedbany majątek ziemski – może kiedyś ktoś się zainteresuje jego renowacją i przywróceniem dawnego blasku.

Przejeżdżamy  wiaduktem nad autostradą i kolejna miejscowość, ale pierwsza z serii „Jani” – to Leśna Jania i tu udało się odnowić stary majątek – w prawdzie jeszcze nie do końca, ale już piękny.

Następnie dojeżdżamy do Starej Jani, potem w prawo i wita nas Kościelna Jania z pięknym, starym kościołem – proboszcz jest sympatyczny, bardzo otwarty i pracowity – czyli tak jak powinno być. Bardzo ciekawą opowieść o bogatej rodzinie Kurtiusów, byłych właścicielach ziemi, na której leżą te 3 miejscowości można przeczytać na stronie www.chatakociewia.pl

Bory Tucholskie

Czas na Bory Tucholskie, wjeżdżamy do lasu  i po ok. kilometrze pierwsza miejscowość w środku lasu Cisowy w sumie może 10 domów, każdy schowany między drzewami w sporej odległości od siebie. Stare gospodarstwa i kilka nowych, a w lesie dla lubiących tajemnice zagadkowy cmentarz sprzed wieków.

Dwa groby z serduszkami obok siebie, może zakochani, może dzieci – warto poszukać i znaleźć odpowiedź – ponoć to groby po epidemii cholery, ale trzeba to sprawdzić!

Dalej przez las są już tylko leśne trakty prowadzące między innymi do Bukowin, Udzierzy, Głodowa idealne tereny na zorganizowanie kuligu, narty biegowe, spacery – latem oczywiście grzyby, jagody i ryby w pobliskich jeziorach, a wokół cisza, spokój, czyste powietrze, leśne zwierzęta…

Po drugiej stronie autostrady mijamy kolejne kilka domów miejscowości Frąca i tu niespodzianka, UE wspomogła budowę świetlicy i parku na miejscu dawnego majątku, stąd blisko do kolejnego pięknego kościoła z XIV-XVIII wieku w Lalkowach.

Wracamy zataczając koło jedziemy przez Kamionkę i Rudawki zobaczymy prawdziwą perełkę tego rejonu w Rynkówce. Piękny, odrestaurowany pałac neogotycki z XV wieku wraz z otaczającym go parkiem… Naprawdę warto zobaczyć, a może zorganizować wesele, szkolenie albo po prostu wynająć pokój – przepraszam, komnatę!

Polecamy całe Kociewie i zapraszamy również w inne miejsca Borów Tucholskich – wkrótce opowiemy o najciekawszych na www.Pomorzanie.info

Oto galeria zdjęć z naszej krótkiej wycieczki.

Autor : Zibi

Najnowszy numer miesięcznika podróżniczo-geograficznego „Poznaj Świat” przeniesie nas między innymi do Senegalu i Kolumbii, czyli naszych przeciwników z grupy w Mistrzostwach Świat w Rosji. Na zdjęciach zobaczycie jakie to „potęgi” gospodarcze i sportowe… Inne ciekawe artykuły to informacje i zdjęcia z : Kuby, Gruzji, Malediwów, Grecji, również  Etiopia, Szkocja, Turcja i oczywiście Polska.

„Bestia z gór” autor Radosław Kożuszek – jeden z najciekawszych artykułów, który zachęca do przeczytania całego numeru : 7/2018 „Poznaj Świat” :

„Na pierwszy rzut oka wygląda jak postać z horroru lub kosmiczny obcy, który nawiedził Ziemię. Ma przenikliwy wzrok, wampirze kły, psią twarz, lwią grzywę i gołą, krwistoczerwoną pierś. Mimo przerażającego wyglądu jest towarzyską wegetarianką, która wolne chwile spędza na… „plotkowaniu”. Aby spojrzeć w oczy bestii, musimy odwiedzić Etiopię lub Erytreę. Dżelady brunatne (Theropithecus gelada), kiedyś łączone z makakami lub pawianami, dziś są jedynym przedstawicielem rodzaju Theropithecus. Z języka greckiego słowo ther oznacza bestię, a pithecus – małpę. W rzeczy samej wygląd dżelady wprowadza w konsternację. Sporej wielkości małpa z długim, zakończonym pędzlem ogonem, przerażającą twarzą i gołą, czerwoną piersią może budzić mieszane uczucia. Przed chłodem chroni dżelady…”

Polecamy i zapraszamy do lektury, może warto pomyśleć o prenumeracie lub wersji cyfrowej – więcej o miesięczniku „Poznaj Świat” : TUTAJ!